Actueel

Op deze pagina nieuws over exposities, nieuwe schilderijen, tekeningen en studies. De nieuwe verhalen en foto's, indien beschikbaar, worden telkens direct in de desbetreffende hoofdstukken (Maritieme verhalen) geplaatst.

 

NIEUW! Vanaf het nieuwe jaar (2025) zal er in 'ACTUEEL' steeds het nieuwste verhaal van de column Zware Kees (bekend uit Maritiem weekblad  Schuttevaer) worden geplaatst. Te beginnen vandaag! 

Sabotage

 

Een tiental jaren geleden bevind ik mij ter hoogte van Lowestoft voor de Engelse oostkust, onderweg naar Middlesbrough. Het is een mooie dag, hoewel het zicht wel eens beter is geweest; we kunnen de voormast nét zien. Het is druk: vissers, noord- en zuidgaand scheepvaartverkeer, zo nu en dan een veerboot die zich (toen nog) tussen her en der staande olieplatforms door bewegen. Evenwijdig aan de oostkust liggen uitgestrekte banken waar een tijstroom tussendoor giert die het schepen niet altijd makkelijk maakt.

   Terwijl ik gespannen beide radars in de gaten hou en berichten op de VHF uitluister gaat plots het licht uit. Het gestage motorgeronk verstomd en één seconde is het volkomen stil. Daarna barst er een kakofonie van alarmpiepjes, sirenes en andere waarschuwingssignalen los op de brug. Ik spring als door een zee-egel gestoken van mijn stoel en druk net zo lang op diverse resetknopjes totdat het gepiep en gesnerp verstomt. Een weldadige rust daalt neer maar het schip is nu onbestuurbaar en ‘not under command’. O ja, snel de navigatieverlichting aanpassen, NUC-lichten op, ondanks de mist. En niet meteen naar de machinekamer bellen (de machinisten rennen onder hoogspanning heen en weer om de storing op te lossen…) 

 

  Dan gaat de telefoon.

   ‘Kapitein, we hebben een storing…’ er volgt een tamelijk lang verhaal over verstopte verstuivers en vervuilde olie, ‘…en dit is niet in een kwartiertje opgelost.’ Dat wilde ik weten.

Goede raad is duur: druk scheepvaartverkeer, slecht zicht, nauw vaarwater, sterke stroming, ik twijfel niet.

   ‘Bootsman, we gaan ten anker! Nu!’ Ik geef het lokale kuststation een melding van de positie waar we ten anker gaan. Ze vinden het best.

Nadat de problemen verholpen zijn gaan we ankerop. Dan pas zie ik dat we akelig dicht bij een gaspijpleiding liggen… Eén mijltje verder en we hadden het anker erbovenop gegooid…

   Tegenwoordig is het schering en inslag dat er ankers bovenop onderzeese leidingen en kabels worden gegooid. Niet omdat er meer machineproblemen op schepen zijn maar moedwillig. Sabotage in, bijvoorbeeld, de Oostzee is aan de orde van de dag.

Chinese schepen en Russische schaduwschepen (sinds kort een nieuw scheepstype: een schip met een valse snor en baard om niet herkend te worden…) slepen ankers over internetkabels, telefoonverbindingen en gaspijpleidingen, met als enig doel ze te vernielen. Niks geen noodsituatie. Niks geen not under command situatie, pure intimidatie.

  

Anker als sabotagewapen...

 

 

Maar gelukkig is daar de Nederlandse marine! Met Zijner Majesteit Tromp gaat de Nederlandse marine het commando voeren over een ‘uitgebreide vloot van de NAVO’.  Ze gaan die opzettelijke Chinese en Russische brokkenpiloten wel even mores leren!

Op de vraag van de reporter wat de vloot in de Oostzee gaat doen is commandant Arjen duidelijk: ‘Nou, goed om ons heen kijken. Verder niet veel.’ Daarom luidt de kop van het krantenartikel dan ook: ‘Beveiligen Oostzee vooral symbolisch.’

Ik denk niet dat de saboteurs erg onder de indruk zijn…

 

'Wrak in lagune te Abidjan' (werktitel) (2025)

Voorstudie

Techniek: soft pastel op papier

Afmetingen l x b: 400 x 300 mm

 

In de lagune rond Abidjan liggen tientallen afgedankte schepen weg te roesten. Hoewel? Voor het zover is worden door plaatselijke 'oud ijzerboeren' grote huidplaten uit de wrakken gesneden om te verkopen. 

Dit leek mij een leuk gegeven om een schilderij van te maken. Hier een uitgewerkte  voorstudie.

'Nacht in de haven' (2024)

Surrealistisch havengezicht

Techniek: soft pastel op papier

Afmetingen l x h: 400 x 300 mm

 

Een schip ligt afgemeerd in de haven ('Happy Diamond') Het is een gitzwarte nacht en het is stil; er wordt niet gewerkt. Hoewel, stil?

 

Project 4 (2024)

4 schilderijen (semi) surrealistische landschappen

Techniek: Olieverf op doek

Afmetingen l x h: 500 x 400 mm

Hierboven een serie van vier schilderijen. De opdracht: vervaardig vier werken met dezelfde techniek en afmetingen met als thema: 1960, 1970, 1980 en 1990.

 

Linksboven het eerste schilderij 'Keesje eet kattenbrokjes' (2024) Het is gebaseerd op een zwart-wit foto. Kleine Keesje (1960) eet stiekem brokjes uit de kattenbak terwijl de kat toekijkt. Links ligt een klein speelgoedbootje, als enige gekleurd op het verder zwart/wit gelaten schilderij. Het zal de rode draad in mijn leven blijken te worden: varen.

Rechtsboven: 'Wan Chun op het strand van Castricum' (2024) Het is inmiddels 1972 (een beetje smokkelen mag soms...)  In een vliegende storm is het  Chinese vrachtschip 'Wan Chun' op het strand van Castricum gelopen. Het heeft daar, ondanks verwoede pogingen het weer vlot te krijgen, weken gelegen, is in brand gestoken en uiteindelijk gesloopt. Voor een jongetje van 12 jaar oud was dit een fantastisch avontuur om eens te gaan kijken. Samen met pa en broertjes heb ik dit schip van dichtbij gezien. Hier een impressie met al meer kleur: het maritieme kreeg bij mij al meer kleur, net zoals dit schilderij.

Linksonder: 'Matroos op de wereldzeeën' (2024) Ergens halverwege 1980, na het behalen van mijn papieren, werd ik matroos op schepen die over de hele wereld voeren. De bruinverbrande matroos met verfroller (naar een foto van mezelf)  en de ijsberg op de achtergrond symboliseren het wereldwijde vaargebied. Ik was toen net 20 jaar oud.

Rechtsonder: 'Sterretje schieten' (2024). Toen ik 23 was werd ik eerste stuurman, het was mijn eer te na om niet met de traditionele sextant om te kunnen gaan. Hoewel dit wel onderwezen was op school had ik er gedurende mijn matrozentijd niet veel aan gedaan om deze vaardigheid bij te houden. Dat veranderde toen ik stuurman werd.  

'Telefoneren in Bobeldijk' (2024)

Surrealistisch landschap

Techniek: Olieverf op doek

Afm. L x h: 900 x 600 mm

Niemand zal het ontgaan zijn dat bijna iedereen met een telefoon loopt. Op straat, tijdens de hond uitlaten, wandelen met je kinderen, op de fiets en in de auto... Hoe zou het eruit hebben gezien wanneer in de tijd van Dali, Pieter de Hoogh of Jeroen Bosch al mobieltjes hadden bestaan? Hadden de door hun schilderijen bekende figuren er misschien zo uit gezien? Alsof de wereld langzaam veranderde, van rechts naar links zie je zoiets op het schilderij ook gebeuren... 

Expositie in Expoost, Hoorn (van 12 oktober tot 1 december 2024)

 

De prachtige expositieruimte Expoost sluit haar deuren. Dat is heel erg jammer want er is bijna geen vergelijkbare ruimte te vinden waar kunst zo goed tot haar recht komt. Hoe dan ook: Expoost organiseert de laatste expositie, met heel veel kunstvoorwerpen. Ook een van mijn schilderijen hangt er, ben ik best wel trots op.

Links: inzending van Teekengenootschap Debutabe met bovenaan mijn schilderij ('Fenit Castle')

Boven: Alle tentoonstellingen van Expoost, 40 in totaal.

Studies voor een nieuw te maken schilderij (werktitel 'Wandeling in Bobeldijk') (sept. 2024)

Hier een vijftal schetsen (Soft pastel op bruin papier) die de basis gaan vormen voor een nieuw te maken schilderij. Een kunstkenner ziet natuurlijk dadelijk uit welke schilderijen deze figuren gepikt zijn...

Later hierover meer.

Kunstmarkt te Hoorn

 

8 september 2024 vond het jaarlijks terugkerende evenement plaats in Hoorn: de Kunstmarkt. Het is, zo vernam ik laatst, de grootste kunstmarkt in Nederland. Gerenommeerde kunstenaars maar ook amateurs (ikzelf...) bemannen de stands en tonen wat ze zoals in huis hebben. Schilderijen, beeldhouwwerken, sieraden, fotografie, textiel en wat al niet meer, is er te bewonderen en te koop.  Voor de eerste keer trok ik de stoute schoenen aan en huurde ook een marktstalletje. Met twintig recente werken richtte ik een eenvoudige stand in. Visitekaartjes laten drukken, op de valreep mijn vijfde boek meegenomen om te verkopen en dan maar hopen op veel publiek én mooi weer. Beiden wensen werden vervuld: het was voor mijn stand eigenlijk nooit stil; vele tientallen mensen, maar waarschijnlijk honderden kwamen langs. Heel veel complimenten gehad, een aantal boeken en een schilderij verkocht, nieuwe contacten gesmeed: een prima dag. Op de foto's een paar impressies.

Boven: veel gesprekken met geïnteresseerd publiek

rechtsboven:Schilderijen en boeken te koop! Gadegeslagen door de auteur en schoonzoon

Rechts: . Het is druk bij het kraampje Kleindochter Olive helpt!

'Dromedaris, Enkhuizen' (2024)

Stadsgezicht

Techniek: Soft pastel op papier

Afmetingen b x h: 400 x 300 mm

 

Op een prachtige zomerdag werden schilders en andere belangstellenden uitgenodigd om mee te doen met 'En Plein Air' een buitenschilder/teken  evenement. Een mooie gelegenheid om mijn nieuw aangeschafte buitenezel en klapstoeltje uit te testen. Van tekenen kwam niet veel: door de vele  omstanders  was ik te veel afgeleid. Toch heb ik de schets afgemaakt, later in mijn atelier.

Vanaf 15 november 2022 staat deze website online