Welkom op de website die gaat over schilderen, schrijven en fotograferen.
Alles met een maritiem tintje en dat is niet zo verwonderlijk.
Varen
Vanaf mijn vroegste jeugd was ik op het water te vinden, in roeiboten of (houten) kajaks. Dat water was de Ringvaart van de Haarlemmermeer. Geboren in Zwanenburg was water nooit ver weg. En wanneer men mij vroeg: 'Wat wil jij later worden?' zei ik steevast: 'Ik ga varen!' En dat heb ik gewoon gedaan. Na de Mavo mijn monsterboekje gehaald, in weekblad Schuttevaer de advertenties nagelopen en even later aangemonsterd aan boord van mijn eerste coastertje de 'Michel-S' Overigens was dit niet het eerste schip waar ik mee naar zee ging. Dat was op de omgebouwde visserskotter (UK 153) 'Stella Maris' Toen ik een jaar of 13 was maakte ik daarop mijn eerste zeereis.
Eerste reis met de Stella Maris. Hier een reisje door het Falsterbokanaal (het kanaal dat door het smalste deel van schiereiland Falsterbo, Denemarken, loopt).
Tekenen en schilderen
Als heel klein jongetje won ik ooit een tekenwedstrijd, ik denk dat ik toen nog geen 10 jaar oud was. Ik zat in de eerste of tweede klas van de lagere school. De opdracht was een tekening maken hoe het hertenkamp dat gerealiseerd ging worden in Zwanenburg er uit zou moeten zien. Daar wist ik wel raad mee. Ook de naam moesten we bedenken. De uiteindelijke uitvoering leek in het geheel niet op mijn tekening, de naam die ik had verzonnen ook niet. Maar de wedstrijd was gewonnen.
De eerste 'schilderijtjes' die daarna volgden stelden nog niet veel voor, het waren probeerseltjes met waterverf en een onvaste hand.
Fotografie
En ook de eerste foto's waren van bedenkelijke kwaliteit. Zwart-wit, analoog, goedkoop cameraatje. Alle begin is moeilijk maar al doende leert men. Dus: nooit opgeven en bedenk dat het er niet toe doet wat anderen zeggen. Als jij een foto, tekening, schilderij of verhaal mooi vind dan is het dat ook. Punt!
In hoofdstuk Fotografie vindt je een volledige lijst van schepen waarop ik gevaren heb. (op sommige schepen heb ik meer dan tien keer een termijn op gevaren!)
Schrijven
Zo lang ik kan schrijven heb ik dit gedaan. Ik weet nog dat ik ergens op de lagere school een opstel schreef, ik moet het nog ergens bewaard hebben. Als ik me niet vergis heette het 'De ridder en de nachtmerrie' Ik moest het voorlezen omdat ik de nachtmerrie niet beschreef als een boze droom, maar als een paard die in de nacht kwam spoken. Een soort dubbele bodem in het verhaal. De klas luisterde ademloos, mijn eerste schrijverssucces. Hierna schreef ik brieven aan mijn kinderen, vanaf de schepen waar ik toen op voer. Voor een kind van een paar jaar is het niet interessant om te schrijven wat 'pappa nu weer geladen heeft en waar hij dat naar toe gaat brengen.' Dat interesseert geen kind. Dus schreef ik halve fantasieverhalen, een soort gedeeltelijk waargebeurde sprookjes. Succes verzekerd! Door mijn veelvuldige schrijven wekte ik de belangstelling van het kwartaalblad Diepgang. Dit is een blad, uitgegeven door het Koopvaardijpastoraat. De hoofdredacteur verzocht mij wat verhalen in te sturen 'want jij kunt zo leuk schrijven...' Ik antwoordde dat ik best wil schrijven maar geen geestelijk bevlogen verhandelingen. Dat was goed. Door dit succes aangespoord benaderde ik het weekblad Schuttevaer en stuurde wat verhalen van mijn hand. Ik kreeg daarop een twee-wekelijkse column van 400 woorden. Later werd dat uitgebreid tot een wekelijks verhaal. Inmiddels zijn meer dan 375 columns gebundeld in vijf boeken, met foto's. Columnist ben ik nog altijd.
Maak jouw eigen website met JouwWeb